Studenci Uniwersytetu Łódzkiego zaprezentują na wystawie prace z gatunku literatury generatywnej. W ten sposób powstanie połączenie literatury elektronicznej i działania wystawienniczego, wzbogaconego o elementy interaktywne.
Jak informują sami autorzy w opisie wydarzenia na Facebooku oraz jak przekazuje informacja prasowa opublikowana w „Dzienniku Łódzkim”, przygotowane prace zostały zainspirowane twórczością Nicka Montforta.
Jak sugeruje Michał Biesiada z „DŁ” chodzi o Wąwóz Taroko (Taroko Gorge) — prosty utwór generatywny Montforta z 2009 roku, którego kod źródłowy łatwo podejrzeć i wykorzystać, do czego zresztą autor zachęca (z zaproszenia do czego skorzystało wielu twórców).
Przypomnę tylko - za Mariuszem Pisarskim - że pojedynczy plik „składa się ze 135 linijek kodu i nieco ponad 50 słów”. Całość polega na tym, że plik HTML, wykorzystując prosty skrypt napisany w języku JavaScript (początkowo napisany w Pythonie) i korzystając z wcześniej zdefiniowanego słownika wyrazów (jednostek leksykalnych), generuje wiersz w określony sposób. I robi to właściwie w nieskończoność, na bieżąco usuwając wcześniej wygenerowane wersy i dokładając nowe.
Myślę więc, że na wystawie możemy spodziewać się czegoś podobnego.
Jak czytamy w tekście z „DŁ”, prace autorów mają poruszać rozmaitą problematykę, zaczynając od rozważań nad ludzką egzystencją („Generator życia” autorstwa Zuzanny Cieślak), poprzez wątki popkulturowe (nawiązująca do „Matrixa” praca „The One” wykonana przez Yana Abmetkę), skończywszy na komentarzach społecznych; ponadto czytamy, że na wystawie znajdą się trzy stanowiska komputerowe, a uczestnicy wystawy „będą mogli włączyć się w proces twórczy poprzez interakcję”.
Autorkami i autorami prac są: Yan Abmetka, Nikita Buinitski, Ernest Kranc, Maja Wiosna, Vlada Yermolayeva, Adam Zygmunt, Maryia Patapenkava, Zuzanna Cieślak i inni — studentki i studenci II i III roku kierunku Nowe Media i Kultura Cyfrowa Uniwersytetu Łódzkiego. Prace zostały wykonane w ramach kursu Literatura Elektroniczna, prowadzonego przez dr Monikę Górską-Olesińską.
Wystawa potrwa bardzo krótko. Dla publiczności zostanie udostępniona w terminie 4-5 czerwca 2024 roku. Będzie można ją zobaczyć na Wydziale Filologicznym UŁ.
Tyle informacji. W tym kontekście mój komentarz jest następujący.
Niewiele wiadomo o samych utworach i całym projekcie. Nawet źródła w postaci strony uczelni nie informują o tym wydarzeniu, a dopiero w momencie redagowania ostatecznej wersji tego wpisu znalazłem wspomniane na początku wydarzenie na Facebooku. (Nie wykluczam, że w czasie przygotowania wpisu pojawią się jakieś informacje.)
Pomijam już fakt, że inne media zajmujące się literaturą elektroniczną nie przekazują informacji na ten temat.
A piszę o tym dlatego, że sam staram się (z trudem) popularyzować wiedzę na temat literatury elektronicznej oraz że po napisaniu rozprawy naukowej na temat obiegu literatury elektronicznej wciąż dostrzegam, że zarówno obieg samej literatury, jak i informacji na jej temat jest dość ograniczony lub nawet zamknięty (do samych zainteresowanych osób).
Trudno w takich okolicznościach oczekiwać, aby ten rodzaj literackiej (i nie tylko literackiej) twórczości był znany szerszej publiczności. Trudno też chcieć się nią zajmować i chyba jeszcze trudniej znaleźć do tego motywację.
Mam nadzieję, że takie prace, jak te wspomnianych studentów, zostaną gdzieś szerzej zaprezentowane i omówione, że zostaną zauważone, a jeśli te konkretne wykorzystują kod Montforta, to być może znajdą się na liście prac derywatywnych (pochodnych), umieszczonej na jego stronie.
Mam tym większą nadzieję, że autorki i autorzy zechcą kontynuować swoją przygodę z literaturą elektroniczną lub kulturą cyfrową.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz